Begin (van het einde).

Red uzelf voor het te laat is! De Gregoriaanse kalender loopt af en dit kan maar een ding betekenen: het einde van 2012 is aanstaande! Bovendien, deze weblog bestaat uit ongeveer 1358 woorden. Als je dat op een bepaalde manier omrekent, krijg je 2013. En als je de letters van deze inleiding op een geheimzinnige volgorde zet, staat er: “red uzelf voor het te laat is.. het einde van 2012 is aanstaande!” Het kan allemaal geen toeval zijn. Het zijn voortekens.

Kern van deze weblog: een Sijmster.nl-jaaroverzicht (met veel koppelingen!)

Het enige wat er voor mij nog opzit, is om terug te kijken op het jaar. Tweeduizendtwaalf begon in de maand januari. Dat was al geen toeval. Het komt door het magische getal twaalf. Tweeduizendtwaalf bestaat namelijk uit twaalf maanden. Twaalf gedeeld door twaalf is één. Welnu, deel één van de Gregoriaanse maandencyclus heet januari.. Daarom begin ik dit jaaroverzicht met een weblog die ik in januari 2012 publiceerde.

You don’t know what happened man, You weren’t there man.

Ceci n’est pas un employé hautement qualifié

Schuursponsjes. Eind 2011 had ik bijstand aangevraagd. De Gemeente Leiden vond het echter zo sneu dat een gezonde academicus vanwege het economisch getij in de bijstand terecht kwam, dat ik vanaf aanvang 2012 door hen aan het werk werd gezet. Zes weken van mijn leven werden besteed aan het plaatsen van schuursponsjes in dozen, het dichtvouwen van de dozen en het plakken van stickers op de dozen. Wat een feest was dat. Ook ging ik in deze periode op visite bij een paar Occupykampbewoners (weet nu nog, die malle gasten) in Den Haag. In een kleurrijke slinger liepen we van het kamp dwars door de Hofstad naar een andere locatie, alwaar een landelijke ontmoeting van deze hardnekkige hippies plaatsvond. Dit was erg leuk. Lees het hier allemaal terug.

Geflopte cursussen en Olympische sporten. In februari ging de sleur nog even lekker door. Ondertussen volgde ik zogenaamd allemaal cursussen waarin ik faalde. Zo deed ik een kookcursus, maar veel bakte ik er niet van. En ik had mij aangemeld voor een skicursus, maar vanaf dat moment ging het snel bergafwaarts. En nog veel meer van dat soort woordspelingen. Lees het hier. Voordat de Olympische Zomerspelen in Londen werden gehouden, schreef ik een soortgelijk artikel over sporten waarin ik zogenaamd faalde. Zo schreef ik bijvoorbeeld: “bij het zeilen moest ik bakzeil halen, met hockey kreeg ik het aan de stok met de bal en bij het tafeltennissen kwam ik niet door de dopingpongcontrole” en ga maar zo verder. Hilariteit alom. Lees het hier.

Avontuur in Oxford en een beetje Praag (non-fictie). In april ging ik weer iets totaal anders doen. Op de website van de Universiteit Leiden vond ik de mogelijkheid om tijdelijk (onbetaald) te werken aan de Universiteit van Oxford bij een instelling genaamd ‘the Europaeum’. Dat heb ik gedaan. Het was een enerverende tijd. Ik heb onder meer een workshop in Praag georganiseerd, waaraan ik ook zelf meedeed. Aan Praag en Oxford heb ik goede vrienden en ervaringen overgehouden, maar helaas, meer niet. Het was niet mogelijk om er direct een betaalde baan uit te slepen. Ik wilde gewoon bezig blijven en mijzelf blijven ontwikkelen.

De Nieuwe Sijmen! Begin juni 2012 kwam er een nieuw tijdschrift op de markt. Het droeg de onweerstaanbare titel De Nieuwe Sijmen! “Hét hippe en levensstijlbepalende glossy magazine (een tijdschrift gedrukt op glanspapier) voor de zelfbewuste, moderne, ondernemende, ambitieuze, blabla, werkloze” Het eerste en enige nummer ging onder meer over een beschonken auditie bij Talpa en het kopen van een appeltaartje in een supermarkt. Het blad ging ook over de toonbank als warme appeltaartjes in de aanbieding. Zogenaamd dan, want het blad is fictief. De verhalen zijn wel echt. Althans, grotendeels.

Stand-up comedy. Nu weer in de categorie non-fictie: ik heb dit jaar nieuwe paden betreden in de comedywereld, namelijk betreffende de organisatie en presentatie van evenementen. Zo heb ik in juli 2012 een tweedaags comedy-evenement georganiseerd op een groots festival in Veghel. Het evenement noemde ik Slokdarmcomedy.

Het einde nadert.

Tegen het eind van het jaar was de wereld even in de ban van Maya de Bijgelovige. De Mayakalender zou op 21 december j.l. verlopen. De dag voor mijn verjaardag (22 december) zou daarmee de dag zijn waarop de houdbaarheidsdatum van alles op de wereld ineens zou verstrijken. Dat klonk mij zo aannemelijk in de oren dat ik al het bier, koek en taart voor mijn partijtje toch maar voortijdig verorberd heb. Je hebt tenslotte weinig aan een volle koelkast als alles vergaan is. Enfin, het komt er uiteindelijk op neer dat de gasten op mijn (verder heel gezellige) post-apocalyptische verjaardagspartijtje niet eens koek konden happen. Immers, de koek was op.. op de gehele aarde.

Nee hoor, gekkigheid. Ik wist dat de aarde niet zou vergaan op 21 december. Zo dom ben ik ook weer niet. Nostradamus had namelijk voorspeld dat de Mayaanse voorspelling niet uit zou komen. De Maya’s hadden op hun beurt de eerdere apocalypsvoorspellingen van Nostradamus onderuit gehaald. Daarmee bleek toch weer dat ze allebei gelijk hadden. “Eat your heart out, Nostradamus“, riepen de Maya’s na de eerste geflopte zondvloed, verwijzend naar zo’n eng ritueel van ze. Nostradamus reageerde door te zeggen dat de Maya’s alleen maar jaloers op hem waren, vanwege zijn mooie broek. En zo werd er lang gesteggeld. Inmiddels bestaan zowel de Maya’s als Nostradamus allang niet meer, dus in zekere zin waren zij hun tijd ver vooruit.

Maar waar komt de mythe, dat de aarde zou vergaan als gevolg van het aflopen van een kalendertje, vandaan? Toch niet van de Maya’s zelf? Hun religie was namelijk gericht op een cyclisch bestaan. Het einde van de kalender is dus eerder de aankondiging van een nieuw begin en niet van het einde der tijden. Voorspelden ze niet gewoon oud & nieuw? Maar dan hecht ik toch meer waarde aan de Gregoriaanse kalender. Die voorspelt dat oud & nieuw plaatsvindt tussen 31 december 2012 en 1 januari 2013 aanstaande. We zullen zien wie het meest gelijk heeft.

Ik wens u een fijne jaarwisseling met veel gezelligheid en alvast een voorspoedig 2013 zonder crisis.

Einde.